De tentoonstelling Rembrandt et la Bible. Gravure divine is een samenwerking tussen het Musée d’art et d’histoire (MAH) en het Musée International de la Réforme (MIR). In totaal worden 72 werken voor het eerst samengebracht.
Deze groep vertegenwoordigt een groot deel van de 89 religieuze scènes die door de schilder zijn gegraveerd. Van de 314 prenten die Rembrandt maakte, hebben 89 een religieus thema.
Naast Bijbelse episodes zijn er portretten van Hiëronymus, Maagden met kind, afbeeldingen van de Heilige Familie, de dood van de Maagd en een portret van vrouwen die de Bijbel lezen. De tentoonstelling toont diverse variaties van de kunstenaar op hetzelfde thema.
De vormgeving van de tentoonstelling houdt rekening met het medium dat Rembrandt gebruikte en is onder andere geïnspireerd op zijn atelier in Amsterdam.
De expositie volgt de chronologie van de Bijbel, met teksten uit het Oude en Nieuwe Testament dicht bij de werken geplaatst, zodat bezoekers kunnen zien welke episodes uit de Bijbel Rembrandt selecteerde en hoe hij ze behandelde.
Zijn Bijbelse episodes zijn gevarieerd en het realisme van de personages kan worden geïnterpreteerd als een verlangen om iedereen te betrekken bij de gebeurtenissen van het heilige verhaal.
Rembrandt vereeuwigde zijn familie, buren en de mensen die hij tegenkwam in het 17e-eeuwse Amsterdam als modellen voor zijn voorstellingen. Omdat de meeste gravures klein zijn, ontvouwt de scenografie zich door het creëren van talloze uitvergrotingen van details.
De tentoonstelling is verdeeld in vijf zalen, onder andere met de religieuze context in Amsterdam, gevolgd door een ruimte waarin biografische, historische en artistieke chronologieën worden gecombineerd, een drukpers om de details van de tentoongestelde Rembrandt-gravures af te drukken en een film die de door de kunstenaar gebruikte etstechniek uitlegt.