Die Mauer der Burg. Foto/Photo: TES

Het Castrum Rauracense van Augusta Raurica

Het is tegenwoordig moeilijk voor te stellen, maar de dorpen Augst (kanton Basel-Landschaft) en Kaiseraugst (kanton Aargau) vormden in de Romeinse tijd (13. v. Chr.-410 n. Chr.) het grootste conglomeraat op het grondgebied van het huidige Zwitserland.

De twee andere grote steden destijds waren Aventicum (Avenches) en Colonia Iulia Equestris (Nyon) in het huidige kanton Waadt.

Augst en Kaiseraugst vormden de Romeinse Colonia Augusta Raurica, vernoemd naar de Keltische stam Rauraken en keizer Augustus. In het Ratshaus van Bazel staat een standbeeld van de stichter Lucius Munatius Plancus (87-15 v. Chr.).

Lucius Munatius Plancus, de stichter van Augusta Raurica (maar niet van Bazel!)

Augusta Raurica lag aan de Rijn en was in derde eeuw een belangrijke stad aan de grens (Limes) met de Germaanse stammen. Rond 300 n. Chr. bouwden de Romeinen om deze reden het grootste fort in Zwitserland: het Castrum Rauracense. Het kasteel geldt ook internationaal als een belangrijk erfgoed uit de laatromeinse tijd.

De afmetingen zijn 292 bij 155 meter. De omvang duidt ook op het belang van deze grensplaats in de verdedigingslinie. Het kasteel had waarschijnlijk ook een bestuurlijke functie. In ieder geval toont het nabij gelegen museum Augusta Raurica het dagelijkse (rijke) Romeinse leven. Het museum herbergt onder andere de Kaiseraugster Silberschatz

Aan de andere kant van de Rijn en aan de andere kant van de Brug stond toen een kleiner fort, waarvan de restanten tegenwoordig ook nog te zien zijn.

De muren van het kasteel in Kaiseraugst staan er deels nog. Ze geven een indruk van de omvang van het complex. Archeologen zijn er ook in geslaagd een redelijk betrouwbare reconstructie te maken.

Na ruim 1 700 jaar zijn de muren echter aan een grote onderhoudsbeurt toe om de gevolgen van vorst, neerslag en wind zo goed mogelijk te repareren.

Zoals bekend staat een van de oudste bisschopszetels van Zwitserland ook in Kaiseraugst aan de oevers van de Rijn. Ook deze plek is toegankelijk voor het publiek.

De St. Gallus kerk, 5e eeuw