Het dagboek van Anne Frank is na publicatie in de jaren 1950 een wereldwijd fenomeen geworden. Weinig mensen zijn zich er echter van bewust hoezeer de familie Frank en de verspreiding van Annes dagboek met Zwitserland zijn verbonden.
Alleen Otto Frank, de vader van Anne, overleefde de concentratiekampen. Hij vestigde zich in Bazel. Van hieruit begon hij de nalatenschap van zijn dochter aan de wereld bekend te maken. Haar dagboeken zijn een pleidooi voor menselijkheid en verdraagzaamheid en maken deel uit van de wereldliteratuur.
De geschiedenis van Anne Frank is representatief voor het lot van Joodse families tijdens de Tweede Wereldoorlog. De tentoonstelling (Anne Frank und die Schweiz) verweeft de vlucht van Anne Franks familie naar Amsterdam vanuit Frankfurt am Main in 1933 met het leven van de familieleden in Bazel.
De parallelle verhalen van deze twee takken van de familie, en hoe hun levens zich tijdens de Tweede Wereldoorlog ontvouwden, maken de toeschouwer bewust van de specifieke bedreigingen voor Joden in twee kleine Europese landen, het ene bezet door Duitsland, het andere onder een permanente dreiging van een invasie.
Centraal in de tentoonstelling staat het dagboek van Anne Frank, dat in facsimile wordt gepresenteerd met displays en vele objecten, documenten en verhalen die haar onderduikverhaal uitwerken.
De tentoonstelling schetst een beeld van de omstandigheden waaronder de teksten tot stand kwamen. De Zwitserse vluchtelingenpolitiek komt ook uitgebreid aan de orde, evenals de vele hulpacties van burgers, ambtenaren en (school) kinderen.