De schilderijen van Caspar Friedrich (1774-1840) geven uitdrukking aan een nieuwe, romantische relatie tussen mens en natuur. Met zijn sfeervolle landschappen en zijn picturale uitvindingen herdefinieerde hij het genre van de landschapsschilderkunst op de drempel van het modernisme en gaf hij het nieuwe inhoudelijke dimensies.
Zijn uitmuntende artistieke positie, zijn vernieuwende kracht en zijn baanbrekende bijdrage aan de kunstgeschiedenis zijn onbetwist, maar over zijn werk wordt vandaag de dag nog steeds controversieel gediscussieerd.
Sommigen interpreteren het als religieuze symboliek, anderen als politieke boodschappen. Tegelijkertijd zijn het uitingen van emotionele gevoeligheden en sobere weergaven met een bijna wetenschappelijke precisie.
Tot heden is er relatief weinig aandacht besteed aan de vraag waar Friedrich inspiratie vond voor zijn werk, welke kunstenaars hij bewonderde en hoe zij zijn werk beïnvloedden.
In de tentoonstelling (Caspar David Friedrich und die Vorboten der Romantik) worden de vroege vertegenwoordigers van het romantische landschap in relatie gebracht met de werken van Friedrich. Daartoe behoren Nederlandse landschapsschilders uit de Gouden Eeuw, maar ook meesters als Claude Lorrain (1600-1682) en kunstenaars uit de 18e eeuw.
In de precieze confrontatie met deze belangrijke artistieke voorlopers kan het werk van Friedrich opnieuw worden besproken en ontdekt.
Het Kunst Museum Winterthur bezit de belangrijkste groep werken over de Duitse romantiek buiten Duitsland en is de juiste instantie een dergelijke show te organiseren aan de vooravond van het 240e geboortejaar van deze kunstenaar.