Francisco de Goya (1746-1828) is een van de laatste grote hofkunstenaars en de eerste pionier van de moderne kunst.
Goya’s creatieve proces van meer dan 60 jaar overspande de periode van de Rococo tot de Romantiek. De kunstenaar beeldt heiligen en misdadigers, heksen en demonen af, om de deur te openen naar werelden waarin de grenzen tussen werkelijkheid en fantasie vervagen. In zijn kunst is Goya de scherpzinnige waarnemer van drama, rede en onredelijkheid, van dromen en nachtmerries.
De tentoonstelling toont ongeveer 70 schilderijen en meer dan 100 tekeningen en prenten. Zeldzaam getoonde schilderijen uit particuliere collecties zullen voor het eerst worden verenigd met werken uit gerenommeerde Europese en Amerikaanse musea en particuliere collecties.
Als aanvulling op de tentoonstelling is er een nieuwe film van Philippe Parreno (1964). De kunstenaar heeft Goya’s niet meer bestaande buitenhuis en zijn legendarische muurschilderingen, de Pinturas negras (Zwarte Schilderijen), intensief bestudeerd. De kunstinstallatie illustreert Goya’s blijvende invloed op latere generaties kunstenaars, van Picasso tot Warhol, tot op heden.