Gegenüberstellung: Links: «Mandylion», Russland, um 1800, Ikonen-Museum Recklinghausen, 630; Rechts: «Hilye-Tafel», Hafiz Osman, Istanbul, 1103 H. (1691/92), Chester Beatty Library, Dublin, T 559.4

Volgens de gangbare opvatting heeft de islam een absoluut verbod op afbeeldingen en staat hij vijandig tegenover figuratieve voorstellingen; precies het tegenovergestelde van het christendom. – Maar is deze bewering wel waar? Verbiedt de Islam afbeeldingen categorisch? En in het christendom: Zegt het tweede gebod van Mozes niet dat men zich geen afbeelding mag maken?

Waar gaat het verbod op afbeeldingen in islamitische en christelijke culturen over? Hoe gingen zij om met figuratieve weergave, d.w.z. de afbeelding van mensen en in het bijzonder van de profeet Mohammed en Christus?

De tentoonstelling Im Namen des Bildes. Das Bild zwischen Kult und Verbot in Islam und Christentum behandelt deze vragen in een vergelijkende opzet.

Ze geeft een overzicht van de strategieën die de islam en het christendom in de loop der eeuwen hebben ontwikkeld om met het afbeeldverbod om te gaan. De nadruk ligt op de Middeleeuwen, de periode tussen de 6e en de 16e eeuw.

In deze periode werd de kwestie van de afbeeldingen uitvoerig besproken door theologen. De 136 werken in de tentoonstelling bestrijken een geografisch gebied dat zich uitstrekt van Latijns West-Europa (Koninkrijk Frankrijk en het Heilig Roomse Rijk) tot het oostelijke Middellandse-Zeegebied (Byzantijnse Rijk en later Ottomaanse Rijk) en van West-Azië (Perzië) tot Zuid-Azië (Indiase Mughal Rijk).

Naast de tentoonstelling zullen afzonderlijke aspecten worden uitgediept in een reeks lezingen door wereldberoemde experts.