De tentoonstelling “Zwischen Pathos und Patos. Christophor Lehmpfuhl. Sammlung Würth” toont ongeveer 35 werken uit de collectie Würth, aangevuld met bruiklenen van de kunstenaar Christopher Lehmpfuhl, voornamelijk groot formaat olieverfschilderijen, aquarellen en exposities uit de cyclus “Neue Heimat” (2019).
Abtei Maria Laach, Westfassade, 2008. Gotischer Kreuzgang (Magdeburg). Sammlung Würth Inv. 12558 en Sammlung Würth Inv. 14519
Het werk van Christopher Lehmpfuhl is een reis door de geschiedenis van de schilderkunst en een wereldreis met de schilder. Op 14-jarige leeftijd maakte hij met zijn ouders zijn eerste wereldreis. Zijn tweede ervaring was een bezoek aan een impressionistische tentoonstelling op achtjarige leeftijd.
”Ich male mit allen Sinnen. Dabei spielt das Licht – wie im Impressionismus – eine enstcheidende Rolle, um einen Ort weniger an seinen Wahrzeichen als an seinen Licht zu erkennen”. (Christopher Lehmpfuhl).
Deze ervaringen waren beslissend: hij wilde schilder worden en met zijn techniek de wereld ervaren en onderwijzen. Hij schildert in de traditie van de impressionisten, bij wind, weer, hitte, kou en altijd buiten en vanuit de overtuiging dat kunst een medium is om de subjectiviteit van de kunstenaar uit te drukken.
Christopher Lehmpfuhl op Helgoland. Documentaire van Sebastian Schrade.
Hij is in 1972 in Berlijn geboren en woont en schildert daar nog steeds. In het begin van zijn carrière werkte Lehmpfuhl vooral met kleine formaten die meegroeiden met de mogelijkheden van transport. In de eerste jaren had hij alleen zijn fiets tot beschikking en daarom schilderde hij alleen op kleine doeken. Tegenwoordig heeft hij zijn bestelauto en schildert hij vooral op groot formaat.
Met de bestelauto op IJsland. Documentaire van Sebastian Schrade.
Geen berg is te hoog voor hem. Hij beklimt de kraters van IJsland en schildert daar de geiserlandschappen, hij reist naar Helgoland en werkt op locatie in ijskoude, storm en regen en bezoekt regelmatig Azië en de VS.
In zijn werk brengt de kunstenaar lichtveranderingen, scherpe kleurcontrasten en fenomenen van de natuur, zoals regenbogen en storm aan zee, en stedelijke transformatieprocessen vakkundig over op het doek, alsof de toeschouwer zelf ervaart wat hij ziet.
“Der Zyklus Die Neue Mitte vom Rückbau des Palastes der Republik ist das umfangreichste, was ich bisher realisiert habe und mein künstlerischer Beitrag zur Wiedervereinigung” (Christopher Lehmpfuhl).
De Schlossplatz in Berlijn, 2014. Sammlung Würth, Inv. 18192
Zijn concept resulteert in sculpturale, bijna driedimensionale stedelijke en natuurlijke landschappen. Zijn werken wijken af van kenmerken van de klassieke landschapsschilderkunst.
Hij brengt dikke olieverf met de hand rechtstreeks op het doek aan in plaats van met een penseel. Een penseel heeft immers zo’n 30 centimeter afstand tot het doek, terwijl zijn hand in direct contact staat met het doek.
De kunstenaar op locatie. Documentaire van Sebastian Schrade.
Hij schildert impressionistisch met zo’n precisie dat voorstelling en interpretatie naast elkaar bestaan, waardoor een verhalende kracht ontstaat die de kijker meeneemt in de stemming en de omgeving waarin het werk is gemaakt.
“Ich liebe Farbmassen. Wenn die gemalten Gegenstände ins Driedimensionale gehen, sich geradezu in Farbe auflösen, macht mich das glücklich” (Christopher Lehmpfuhl).
De tentoonstelling wordt aangevuld met individuele objecten die een beeld geven van het werkproces van de kunstenaar. Daarnaast zijn drie documentaires te zien die door Sebastian Schrade zijn geregisseerd in 2010, 2014 en 2016. Ze tonen de kunstenaar in zijn werkomgeving en techniek.
Koblenz-Panorama, 2014, Sammlung Inv. 16716
