Agenda

De tentoonstelling (Paris en Fête) toont kunstwerken die verschillende aspecten van het (nacht)leven presenteren die de Franse hoofdstad tussen de jaren 1890 en 1950 wereldberoemd maakten. De werken illustreren verschillende thema’s: de wereld van de cabarets, de mode, de vrije tijd en de literatuur. Er worden onder andere werken getoond van Henri de Toulouse-Lautrec, Félix Vallotton, Marc Chagall, Henri Matisse, Raoul Dufy en Kees van Dongen. Kees van Dongen is zelfs vertegenwoordigd met zijn serie illustraties voor de herdruk van A la Recherche du temps perdu van Marcel Proust (Gallimard 1947). Raoul Dufy (vertegenwoordigd door veertig van zijn werken) is de kunstenaar van het meest indrukwekkende kunstwerk op de tentoonstelling door een lithografische reproductie van de Elektriciteitsfee (la Fée Electricité). Hij maakte deze muurschildering (nu ondergebracht in het Musée d’art moderne de la Ville de Paris) om het elektriciteits- en lichtpaviljoen op de wereldtentoonstelling van Parijs in 1937 te decoreren. Dit monumentale werk toont de grootste wetenschappers uit de geschiedenis, verzameld aan weerszijden van de Goden van de Olympus en het Pantheon van de Grieks-Romeinse Oudheid, wiens boodschapper de Elektriciteitsfee is.

Water is een essentieel element voor de planeet en haar flora en fauna, ook voor de mensheid. Maar wat weten we eigenlijk over water? De tentoonstelling (Eau. L’expo). is onderverdeeld in drie thema’s: water en leven, water en mensen en water en de maatschappij. Daarnaast is er een apart onderdeel over water in de Jura en Zwitserland. De tentoonstelling presenteert water vanaf zijn kosmische oorsprong, zijn ontwikkeling op aarde, zijn alomtegenwoordigheid, zijn vele verschijningsvormen, zijn onmisbare rol in de evolutie van het leven en de noodzaak om deze levensbron duurzaam in stand te houden

Met behulp van alledaagse materialen onderzoekt Marlene McCarty (1957) controversiële maatschappelijke thema’s, variërend van sociale en seksuele ongelijkheid tot de rol van de vrouw. Naast werken van de afgelopen jaren zal de tentoonstelling (Into the Weeds) ook een nieuw project presenteren in samenwerking met de Merian Gärten (de Merian Tuinen), een instituut van de Christoph Merian Stiftung (Christoph Merian Stichting) in Bazel. Op het eerste gezicht lijkt de tuin bij de ingang van het Kunsthaus vertrouwd en uitnodigend. Het samenspel tussen mens en natuur staat echter centraal. Deze tuin brengt planten samen die, volgens de kunstenaar en haar historisch onderzoek, symbool staan voor de emancipatie, de macht en de kennis van de vrouw. Een team van de Merian Tuinen heeft deze tuin ontwikkeld.