Öyvind Fahlström


(English) Öyvind Fahlström, Ade-Ledic-Nander II, 1955-1957.Moderna Museet Stockholm. Donation 1959 from Theodor Ahrenberg. Photo/Foto: TES.

De titel van de tentoonstelling ((Party for Öyvind) is een citaat van een uitnodiging van Patty en Claes Oldenburg, die in 1967 in New York een feest organiseerden om de verjaardag van Öyvind Fahlström te vieren.

Öyvind Fahlström (1928-1976) studeerde kunstgeschiedenis en archeologie in Stockholm en Rome. Toen hij in 1952 naar Rome verhuisde, dook hij in de plaatselijke kunstscène.

In 1961 reisde hij met een beurs naar de VS, samen met zijn vrouw Barbro Östlihn. De eerste vrienden van het echtpaar in New York waren Patty en Claes Oldenburg. Fahlström kon bovendien de studio van Robert Rauschenberg overnemen en hij maakte de opkomst van de Pop Art en de happenings van dichtbij mee. Hij bleef in de stad tot aan zijn dood.  Öyvind ontmoette Tinguely in 1955.

De tentoonstelling toont de belangrijkste werken en het (artistieke) leven van de kunstenaar.

De Montgomery Collectie


(English) ©2022-Jeffrey-Montgomery-FCM

De tentoonstelling Japan. Arts and Life presenteert honderdzeventig werken uit de Montgomery Collection, een van de grootste en bekendste collecties Japanse kunst buiten Japan.

De collectie omvat kunstwerken die dateren van de 12de tot de 20ste eeuw, waaronder textiel, meubilair, schilderijen, religieuze en alledaagse voorwerpen – zorgvuldig geselecteerd uit de meer dan duizend voorwerpen die Jeffrey Montgomery gedurende zijn hele leven heeft verzameld.

Deze wereldwijd vermaarde collectie vertoont een buitengewone rijkdom en een zeer bijzondere inhoud: het is een verzameling “oosterse kunst”, die tegelijkertijd uitdrukking geeft aan een “volkscultuur” die in zeer verheven esthetische termen is geherinterpreteerd door de elegante en geraffineerde keuzes van de verzamelaar die er zijn hele leven aan had gewijd.

 

De afbeelding in de Islam en het Christendom


Links: «Mandylion», Rusland, rond 1800, Ikonen-Museum Recklinghausen, 630; Rechts: «Hilye-Tafel», Hafiz Osman, Istanboel, 1103 H. (1691/92), Chester Beatty Library, Dublin, T 559.4

Volgens de gangbare opvatting heeft de islam een absoluut verbod op afbeeldingen en staat hij vijandig tegenover figuratieve voorstellingen; precies het tegenovergestelde van het christendom. – Maar is deze bewering wel waar? Verbiedt de Islam afbeeldingen categorisch? En in het christendom: Zegt het tweede gebod van Mozes niet dat men zich geen afbeelding mag maken?

Waar gaat het verbod op afbeeldingen in islamitische en christelijke culturen over? Hoe gingen zij om met figuratieve weergave, d.w.z. de afbeelding van mensen en in het bijzonder van de profeet Mohammed en Christus?

De tentoonstelling Im Namen des Bildes. Das Bild zwischen Kult und Verbot in Islam und Christentum behandelt deze vragen in een vergelijkende opzet.

Ze geeft een overzicht van de strategieën die de islam en het christendom in de loop der eeuwen hebben ontwikkeld om met het afbeeldverbod om te gaan. De nadruk ligt op de Middeleeuwen, de periode tussen de 6e en de 16e eeuw.

In deze periode werd de kwestie van de afbeeldingen uitvoerig besproken door theologen. De 136 werken in de tentoonstelling bestrijken een geografisch gebied dat zich uitstrekt van Latijns West-Europa (Koninkrijk Frankrijk en het Heilig Roomse Rijk) tot het oostelijke Middellandse-Zeegebied (Byzantijnse Rijk en later Ottomaanse Rijk) en van West-Azië (Perzië) tot Zuid-Azië (Indiase Mughal Rijk).

Naast de tentoonstelling zullen afzonderlijke aspecten worden uitgediept in een reeks lezingen door wereldberoemde experts.