Agenda

De tentoonstelling (Napoleons Ende: St. Helena, Arenenberg und die Geburt einer Legende) is gewijd aan het leven en de dood van Napoleon in ballingschap op St. Helena.

Een van de hoogtepunten is het bed waarin Napoleon zou zijn gestorven. De sarcofaag bevat ook veel van de relikwie-achtige aandenkens van de voormalige Franse keizer.

Zijn stiefdochter en schoonzuster koningin Hortense de Beauharnais (1783-1837) stelde ze reeds voor aan haar bezoekers op de Arenenberg in speciaal ingerichte vitrines. Zij gebruikte ze ook om zichzelf en haar zoon Louis Napoléon (1808-1873) in hun ballingschap in Thurgau te presenteren als de rechtmatige erfgenamen van Napoleon.

Een bijzonderheid van de tentoonstelling is de plaatsing van het Napoleonsgraf in het kasteelpark. In 1821/22 plantten Hortense en de vertrouweling van Napoleon, Gaspard Gourgaud (1783-1852), in het westelijke park van het paleis een wilg, “Saule de Sainte-Hélène” genaamd, naar het voorbeeld van het oorspronkelijke graf op St. Helena.

Dit is geen gewone wilg, maar een “Babylonische wilg”. Er zijn veel aanwijzingen dat er ook een stenen graftombe was onder de Arenenberg boom. Voor de speciale tentoonstelling zal een installatie het grafschrift visualiseren.

Een andere zaal is gewijd aan de relatie tussen Napoleon I en de Bodensee. Want hoewel hij nooit ter plaatse is geweest, hebben zijn beslissingen tot op de dag van vandaag invloed op de regio.

De tentoonstelling maakt deel uit van een internationaal project van de Fondation Napoleon (https://fondationnapoleon.org).

Camille Pissarro (1830-1903) is een van de belangrijkste kunstenaars van het 19e eeuwse Frankrijk. Hij was een centrale figuur in het Impressionisme en had een beslissende invloed op de beweging. De tentoonstelling is de eerste retrospectieve die sinds meer dan 60 jaar in Zwitserland aan deze kunstenaar is gewijd.

Het biedt een breed overzicht van Pissarro’s werk en besteedt bijzondere aandacht aan zijn samenwerkingspraktijk en zijn beslissende invloed op de moderne kunst. Het is een eerbetoon aan een kunstenaar die soms naar de achtergrond wordt verdrongen bij de bespreking van de grote figuren van de 19e-eeuwse kunst.

Kunstenaars van verschillende generaties, van wie velen leidende figuren werden van het modernisme rond de eeuwwisseling van de 19e en 20e eeuw, volgden zijn advies als vriend en mentor.

De tentoonstelling belicht de intense uitwisselingen van deze kunstenaars met Pissarro en plaatst zijn productieve oeuvre in een historische context aan de hand van werken van Claude Monet, Paul Cézanne, Paul Gauguin, Georges Seurat, Paul Signac, Mary Cassatt en anderen.

Hoewel deze tentoonstelling dus het ontstaan van de moderne kunst omarmt, vertelt zij een verhaal dat verder gaat dan de hoofdstroom van de kunstgeschiedenis.

Van 4 september tot 1 november 2021 zullen de werken van de kunstenaar Armando Losa (1936-2016) te zien zijn in de Sinopia-zalen van het Museo Casa Rusca.

Het project maakt deel uit van een reeks tentoonstellingen die het museum wijdt aan belangrijke persoonlijkheden van de kunstscène van Locarno. Meer dan 30 werken, waaronder schilderijen en tekeningen, bieden de gelegenheid om zijn schilderkunstige oeuvre van de late jaren 1960 tot 2012 te verkennen.

Een kenmerkende en bijzondere eigenschap van de kunstenaar is zijn relatie met de natuur. De thema’s van de tentoonstelling zijn in de eerste plaats visies op en herinneringen aan beleefde natuurelementen en -plaatsen.

Van de bergen van de streek, tot de details van een plant, tot stiliseringen die tot de meest extreme geometrisering leiden.