Agenda

De tentoonstelling (Moment. Monument. Aspekte zeitgenössischer Skulptur) toont posities van beeldhouwkunst van een twintigtal kunstenaars op het spanningsveld tussen duur en vergankelijkheid.

Een monument is een door mensenhanden gemaakt groter bouwwerk of kunstwerk. In engere zin betekent monument ook een gedenkteken of monument en herinnert het aan een historische persoonlijkheid of een historische gebeurtenis.

Het monument maakt echter altijd aanspraak op betekenis en geldigheid. Monument komt van het Latijnse werkwoord ´monere´, herinneren.

De hedendaagse beeldhouwkunst neemt de mogelijkheden van het verleden over, maar herdefinieert ze inhoudelijk.

Vandaag gaat het minder om een culturele en sociale revolutie, om het overwinnen van een artistieke canon, maar eerder om het herdefiniëren ervan in termen van inhoud en materiaal.

Artistieke benaderingen hoeven zich niet langer te doen gelden als een radicale breuk met de traditie, maar bouwen veeleer voort op het verleden, combineren dit met de ervaringen van vandaag en creëren werken die gedragen worden door hun eigen sensibiliteit.

Deze presentatie sluit aan bij de tentoonstelling Life van Olafur Eliasson en onderzoekt de relatie tussen natuur en cultuur in de kunst aan de hand van moderne en hedendaagse kunstwerken waarin de mens, het dier en de plant worden verkend.

De tentoonstelling brengt meer dan 100 werken uit de 19e, 20e en 21e eeuw samen. Naast de grote meesterwerken en groepen werken van Claude Monet, Vincent van Gogh, Ferdinand Hodler, Pablo Picasso, Henri Matisse, Alberto Giacometti, Louise Bourgeois, Mark Rothko, Sigmar Polke, Roni Horn, Peter Doig, Philippe Parreno, Tacita Dean en Wolfgang Tillmans, worden recente aanwinsten getoond.

Schilderen, beeldhouwen, fotografie, tekenen en multimedia-installaties tonen de verwevenheid en de complexiteit van de relatie tussen natuur en cultuur.

De Fondation wijdt haar jaarlijkse zomertentoonstelling aan de schilder Gustave Caillebotte (1848-1894).

Dit eerbetoon aan Gustave Caillebotte, in de vorm van een retrospectieve, brengt ongeveer 90 doeken samen die tussen 1870 en 1894 geschilderd zijn, dankzij bruiklenen van Europese musea: het Musée d’Orsay en het Musée Marmottan Monet in Parijs, het Musée des Beaux-Arts in Rennes, het Musée des Beaux-Arts in Rouen, het Petit Palais in Genève, de Fondation de l’Hermitage in Lausanne, het Van Gogh Museum in Amsterdam, en het Museum Barberini in Potsdam, evenals privé-collecties.

De kunst van Gustave Caillebotte is een getuigenis van de metamorfose van de Franse hoofdstad tussen 1870 en 1894.