Agenda

De tentoonstelling (I disegni giovanili di Le Corbusier. 1902 1916) is gewijd aan de tekeningen van Charles-Edouard Jeanneret, later Le Corbusier (1887-1965), die tussen 1902 en 1916 zijn ontstaan. Ze toont meer dan tachtig niet-gepubliceerde originele tekeningen uit openbare en particuliere Zwitserse collecties en bevat talrijke reproducties van tekeningen van de Fondation Le Corbusier in Parijs (deze stichting bezit ongeveer 5.000 tekeningen).

Hij ging in 1902 naar de school voor kunst en toegepaste kunst voor de (horloge) industrie (L’Ecole d’art et d’art appliqué à l’industrie) in zijn geboortestad La Chaux-de-Fonds. 1916 is het jaar voordat hij in 1917 naar Frankrijk verhuisde en een architectenbureau in Parijs opende.

De tentoonstelling is chronologisch gerangschikt. Het begint met zijn schooltijd, en eerst de architectuur, daarna zijn reizen en verblijven in de Europese hoofdsteden in Italië, Parijs, Berlijn en andere Duitse steden, en vervolgens naar Oost-Europa, Istanbul en Athene.

Het andere deel toont zijn terugkeer en zijn verblijf in La Chaux-de-Fonds (1912-1916). In deze periode wijdde hij zich ook aan het schilderen en tekenen. Hij tekende landschappen, dieren, portretten, naakten, stillevens en nauwgezette ontwerpen voor horloges, zijn eerste vak op school. In deze periode besloot hij zich voornamelijk te wijden aan architectuur, mede op aanraden van Charles L’Eplattenier (1874-1946), zijn professor aan zijn school.

De tentoonstelling (Krieg und Frieden. Bilderchroniken aus der Frühzeit der Alten Eidgenossenschaft)  toont een selectie van rijk geïllustreerde kronieken vanaf de 15e eeuw. Afzonderlijke Orte en steden en in toenemende mate de Eidgenossenschaft als verbond tonen in deze prachtig versierde handgeschreven kronieken hun verleden, oorlog en vrede. Enkele van de belangrijkste van deze manuscripten zijn te zien in Centrale Bibliotheek van Zürich: o.a. de Tschachtlan kroniek, de Grote Kroniek van de Bourgondische oorlogen (Grosse Burgunderchronik)” van Diebold Schilling de Oudere (1445-1486), de Schodol kroniek uit Bremgarten, de Zürich Edlibach kroniek, het eerste waarheidsgetrouwe stadsgezicht van Zürich, het vroegste manuscript met de geschiedenis van Arnold Winkelried (de held van  de slag bij Sempach in 1386), de eerste kaart van de Zwitserse Confederatie en de eerste gedrukte atlas van Zwitserland.

Het leven van de schilder, schrijver, criticus en denker Józef Czapski (1896 -1993) valt samen met de hele 20e eeuw. Czapski werd geboren in Polen en groeide op in de nadagen van het Russische Rijk. Hij nam deel aan beide wereldoorlogen als soldaat en officier. In de Eerste Wereldoorlog als Pools cavalerieofficier, in de Tweede Wereldoorlog eerst als krijgsgevangene nadat de Sovjet-Unie Polen in september 1939 was binnengevallen (hij was een van de weinige overlevenden van het bloedbad van Katyn), daarna in de Poolse strijdkrachten in het Midden-Oosten tegen Duitsland na 22 juni 1941. Na de oorlog vestigde hij zich in de buurt van Parijs en begon hij opnieuw te schilderen en te schrijven. Zijn vroege artistieke productie was tijdens de oorlog vernietigd. Door een selectie van dagboeken, boeken, tekeningen en schilderijen brengt de tentoonstelling zijn creatieve proces en werken naar voren. Het Maison des arts Plexus in Chexbres toont vijftig van zijn werken, parallel aan de tentoonstelling van de stichting.