Wolfgang Laib (1950) wordt beschouwd als een van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars. Zijn werk wordt gekenmerkt door een diepe relatie met de natuur en een streven naar eenvoud. Oosterse filosofieën uit India hebben zijn leven en artistieke praktijk sinds de jaren 1970 beïnvloed.
Sinds zijn reizen naar India is hij geïnspireerd door het idee om de mens te zien als deel van een groot geheel. Deze manier van leven volgt hij ook in zijn kunst. De kunstenaar werkt met natuurlijke materialen zoals stuifmeel, rijst, melk of bijenwas.
De presentatie van zijn kunstwerken staat in een aangelegd veld van duizenden rijstheuveltjes die verband houden met de architectonische kenmerken van de zaal. Als belangrijk voedingsmiddel symboliseert rijst vitaliteit en is het fundamenteel voor het aardse leven.
Met deze tijdelijke installatie onthult de kunstenaar de spirituele dimensie van de kunst en leidt hij ons rechtstreeks naar de bronnen van zijn poëzie.