Samnaun, wintersport, belastingvrij inkopen en geen Vallader

De grensplaats Samnaun (kanton Graubünden) heeft een bijzondere status. De historie hiervan gaat duizend jaar terug.  De eerste vermelding van Samnaun stamt uit 1089 in een oorkonde van de Heer van Tarasp.

Het dal is vanuit de dorpen Ramosch en Vna in het Unterengadin vanaf omstreeks het jaar duizend bevolkt. Het vruchtbare klimaat maakte landbouw zelfs op een hoogte van boven de 1 800 meter mogelijk (zie ook de eeuwenoude landbouwterrassen in deze regio).

Meerdere dorpen ontstonden in het dal van Saumnaun: Compatsch, Laret, Plan, Ravaisch en Samnaun-Dorf. Ze hebben Romaanse, gothische, barokke of moderne katholieke kerken, want in tegenstelling tot de andere dorpen van Unterengadin (op Tarasp en Rhäzuns na, deze dorpen waren tot 1803  resp. 1819 bezit van het katholieke Habsburg), bleef het dal tijdens de Reformatie rond 1530 katholiek.

Politiek gezien deelt Samnaun echter zijn geschiedenis met het Unterengadin. Samnaun behoorde ook tot het graafschap Tirol totdat het in 1363 werd overgenomen door de Habsburgers.

In 1652 kochten bijna alle dorpen hun vrijheid van de Habsburgers (ze behoorden al tot de Vrijstaat van de Bonden als onderdeel van de confederatie onder leiding van de Gotteshausbund).

De andere twee confederaties waren de Grauer Bund en de Zehngerichtenbund. Vanaf 1803 werd dit gebied het nieuwe kanton Graubünden.

Martina

Samnaun is eeuwenlang een douanestad geweest. Vanaf 1848 verhuisde het douanekantoor echter naar Vinadi en later naar Martina. Samnaun was verbonden alleen met Unterengadin en Zwitserland via de Alpenpassen verbonden.

In de winter waren de contacten daarom beperkt tot Tirol. Daarom verleende de Zwitserse Confederatie een belastingvrije zone voor goederen uit Tirol. De aanleg van de weg naar Martina en Samnaun in 1912 veranderde om praktische redenen niets aan deze situatie.

Saumnaun is nog steeds een “hochalpines Shopping-Paradies”, zoals het zichzelf presenteert. En inderdaad, veel grensgangers uit Oostenrijk bezoeken het “zollfreie Paradies” op 1.800 meter hoogte.

Het populaire wintersportoord Ischgl in Oostenrijk ligt vlakbij. In hoogtijdagen verblijven er rond 20 000 toeristen in en rond Ischgl, die vaak hun inkopen in Samnaun doen.

Het dorp heeft echter nog een andere troefkaart. Terwijl in andere regio’s van Zwitserland skigebieden bij gebrek aan sneeuw korter open zijn of zelfs sluiten, breidt het dorp zijn skifaciliteiten juist uit.

De meeste pisten liggen op een (relatief) sneeuwzekere hoogte tussen 1 800 en 2 900 meter en bovendien is het gebied verbonden met Ischgl. De regio heeft meer dan 240 kilometer aan pistes en is daarmee een van de grootste skigebieden in de Alpen.

De groeiende wintersportfaciliteiten, indrukwekkende natuur en het ‘Zollfrei-Paradies’ aan de grens met Oostenrijk heeft echter ook een aderlating tot gevolg: de ongeveer 850 bewoners spreken het Tiroler dialect en het oude Reto-Romaanse Vallader wordt niet meer gesproken!

(Bron en verdere informatie: www.samnaun.ch)

Kasteel Vufflens, Vullierens en L’Isle en een Nederlandse Baron

Het kasteel van Vufflens bij Morges (kanton Vaud) is het indrukwekkendste voorbeeld van laatmiddeleeuwse kastelen in West-Zwitserland (het Franstalige deel van het land).

In tegenstelling tot veel andere kastelen in deze regio, is het niet gebouwd in de stijl Savoyard, vernoemd naar de toenmalige heersers in het Pays du Vaud. Het belangrijkste kenmerk is het gebruik van baksteen en een architectonische stijl uit de Piëmont, beide uniek voor deze regio.

Château de Morges,  savoyard architectuur

Het complex is rond 1415 gebouwd tijdens het bewind van Henri de Colombier (1368-1437). Op deze locatie stond waarschijnlijk in de 12e eeuw al een burcht. Hij heeft echter een volledige nieuw kasteel laten bouwen. Hij was destijds in dienst van de Hertog van Savoie en legeraanvoerder in Italië . Daar heeft hij de inspiratie voor zijn kasteel opgedaan.

Van het oorspronkelijk zeer uitgebreide complex is alleen de kern volledig intact. De middeleeuwse buitenmuren en verdedigingswerken zijn verdwenen. Het huidige kasteel bestaat uit een woondeel, een machtige wachttoren omgeven door vier hoektorens en een ommuurde binnenplaats.

In zijn monumentaliteit is het kasteel uniek in deze regio. Het combineert het streven naar wooncomfort, verdediging, prestige, zelfpresentatie en exclusiviteit.

Het kasteel is sinds 1860 eigendom van de familie De Saussure (met als beroemdste telg de wetenschapper en Mont-Blanc beklimmer Horace-Bénédict de Saussure (1740-1799). Vanaf 1641 tot 1860 was de familie De Senarclens uit het nabijgelegen  Senarclens eigenaar.

Nederlandse wapen van Baron De Senarclens 

In 1822 is Onno de Senarclens  (1780-1836) in Nederland in de adelstand verheven (Baron, Heer van Haanwijk, Boxtel en Liempde ) vanwege zijn verdiensten in het leger en wellicht in verband met de prominente rol van Hendrick Jan van Oyen (1750-1821) in Waadt en Morges in het bijzonder.

Het kasteel kan niet worden bezocht. De wijngaarden rondom het kasteel en de dorpen Vufflens-le-Château en Denens bieden echter een adembenemend uitzicht op dit sprookjesachtige kasteel, het meer van Genève, de Alpen en bij helder weer de Mont Blanc.

Was het kasteel wellicht de inspiratiebron voor de kastelen van Vullierens en L’Isle?

Of:

Vufflens n’est pas un château. C’est un conte de fées. C’est Chillon en plus ciselé, c’est Neuschwanstein en plus raisonnable. C’est un rêve, une carte postale. Avec la silhouette élancée de son formidable donjon, son vignoble sereinement étalé plein sud au pied du colosse de brique, il symbolise le Pays de Vaud: tradition sans rigueur malgré sa facture piémontaise, élégance débonnaire, sagesse souriante. Oui, ce château apparaît comme un phare luxueux veillant paternellement sur l’océan de vignes qui déferle sur les hauteurs morgiennes” (Source: Editions 24 heures, Les Châteaux viticoles du Pays de Vaud, 1990).

(Bron en verdere informatie: www.swisscastles.ch)

Praz en de Kelten, een klein dorp met een grootse historie

Dichtbij de voormalige Keltische Nederzetting (oppidum) op Mont-Vully (kanton Freiburg) aan het meer van Morat (Murtensee of lac de Morat) ligt het kleine dorp Praz (commune de Mont-Vully). Dit kleine dorp deelt in de bewogen en interessante geschiedenis van de Romandie of Franstalig Zwitserland.

De Mont Vully vanaf het meer van Neuchâtel en bij Praz

Ook in deze regio zijn paalwoningen uit de neolithische periode aangetroffen (5 000 – 1 800 voor Chr.). Daarnaast is de Keltische nederzetting Mont-Vully, een van de restanten van de stam van de Helveten.

Daarna volgden de Romeinse tijd (c. 15 v. Chr – c. 400 n. Chr.), de invallen van de Alemannen, het eerste koninkrijk van Burgondie (c. 460- 534), Frankische koningen  en keizers  (534-843) en het Koninkrijk Lotharingen (opgericht bij het Verdrag van Verdun in 843).

Het kasteel (mansion) van Praz

Daarna volgde het (tweede) Burgondische Koninkrijk (888-1032). Vervolgens maakte Praz deel uit van het Heilige Roomse Rijk onder de Hertog van Zähringen en daarna de heerschappij van Savoy tot de verovering door Freiburg en Bern in 1476. In 1803 deelde Napoleon Praz in bij het kanton Freiburg.

Deze situatie zou niet meer veranderen. In 1850 sloten de gemeenten Sugiez, Nant et Praz en Chaumont zich aaneen tot de gemeente Vully-le-Bas of Les Quatre villages de la Rivière, wat de huidige situatie is. Praz is een klein dorp met een grootse historie.

Lac de Morat (Murtensee) en de stad Morat (Murten)

Kanaal de la Broye en de (houten) brug van Sugiez

Impressies van de regio en Praz