Over de Kelten is niet veel meer bekend dan van de geschriften van Griekse en Latijnse auteurs en uit archeologische vondsten.
Hieruit blijkt dat de Kelten een aanduiding is van veel stammen, die vanaf ongeveer 1 300 v. Chr. Midden- en Zuid Europa bewoonden, waaronder het gebied van het huidige Zwitserland.
De Kelten zijn nooit een politieke eenheid geweest. Ook over de Keltische taal is niet veel bekend. Door de Romanisering vanaf de eerste eeuw voor Christus is deze taal verdwenen. Wetenschappers kunnen nog wel bepaalde woorden, namen en plaatsnamen herleiden tot deze taal, maar over de grammatica, uitspraak en herkomst is niets bekend.
Op basis van archeologische vondsten, met name in graven van de elite en de reconstructie van woonplaatsen, oppidum/oppida genoemd, is wel een redelijk betrouwbaar beeld te geven van de cultuur, handel en sociale netwerken.
Het was een cultuur met een hoog niveau van ambachten en organisatie en een Europees netwerk van handel van de Middellandse Zee tot Scandinavische landen.
In de wetenschap worden twee periodes onderscheiden. De Hallstatt periode of de eerste IJzertijd (1300-400 v. Chr.) en de La Tène periode of de Tweede IJzertijd van 400 tot het begin van de Romeinse tijd, vanaf 122 v. Chr. tot de incorporatie in het Romeinse Rijk vanaf keizer Augustus rond 15 v. Chr.
Hallstatt is genoemd naar een plaats in Oostenrijk. La Tène is het gebied vlakbij Neuchâtel waar rond 1860 paaldorpwoningen en veel Keltische objecten zijn gevonden.
Het nabij gelegen museum Laténium heeft dit tijdvak als specialisatie. De naam is dan ook een afgeleide van La Tène.
De eik had een religieuze betekenis in hun cultuur. In het gebied van La Tène is een park van eiken (opnieuw) aangelegd ter herinnering aan de oude bewoners.
