Jerusalem, die Burg/der Palast Antonia, residenz des Präfekts Pontius Pilatus (links), der Herodianische Tempel (rechts), die Halle Salomos, das Goldene Tor und die Stadtmauer. Foto/Photo: TES

De kruisiging in het Einsiedler panorama

In de 19e eeuw was er wereldwijd een grote belangstelling om nationale thema’s, vooral veldslagen, natuur of steden, als panorama’s te schilderen. Panorama’s waren kolossale ronde schilderijen tot 15 meter hoog en tot 120 meter in omtrek. Ze waren in een speciaal, rond gebouw ondergebracht.

In de 19e eeuw hadden veel steden minstens één panoramagebouw waarin nieuwe panoramafoto’s werden getoond op een roterende basis. In deze periode ontstond het idee om de historische gebeurtenis van de kruisiging van Christus in een panorama uit te beelden.

In de jaren 1890 hadden de kunstenaars Karl Hubert Frosch (1846-1931) en Joseph Krieger (1848-1914) zich gespecialiseerd in panorama’s met religieuze thema’s. In 1892 tekenden ze een contract voor de productie van een panorama Kruisiging in Einsiedeln.

Een tentenkamp met olijfbomen

Het 10 meter hoge en 100 meter lange reusachtige cirkelvormige schilderij werd in zes maanden tijd in München geschilderd. Frosch en Krieger waren verantwoordelijk voor de architectonische en landschappelijke delen van het schilderij. Voor het figuratieve deel schakelden ze de Amerikaanse kunstenaar William Robinson Leigh (1865-1955) in.

Op 1 juli 1893 werd het Panorama Kruisiging van Christus feestelijk geopend in Einsiedeln in een speciaal daarvoor gebouwd gebouw. Aan het eerste leven van het Panorama in Einsiedeln kwam op 17 maart 1960 een einde toen brand het gebouw en het schilderij verwoestte.

Het tweede leven van het Panorama begon in hetzelfde jaar, toen werd besloten om een nieuw gebouw te bouwen en het beeld opnieuw vorm te geven aan de hand van bestaande kleurenfoto’s. Eerst werd er een nieuw panoramagebouw gebouwd. De oude houten constructie werd vervangen door een gebouw van staal en beton.

Jezus aan het kruis op de Golgatha

Het graf van Jezus

De Weense kunstenaars Prof. Hans Wulz (1909-1985) en Prof. Josef Fastl (1929-2008) waren de kunstenaars. Het nieuwe schilderij moest een eigentijdse artistieke opvatting tonen en geen kopie of reproductie van het oude schilderij zijn.

Het werd binnen een half jaar geschilderd, op dezelfde grootte en volgens de compositie en onderwerpen van het origineel, maar in een vrijere schilderstijl. De heropening vond plaats op 14 april 1962. In meer dan honderd jaar hebben bijna 5 miljoen pelgrims en toeristen het panorama bezocht.

Het panorama is een passie op het doek. De Passion van Bach is de muzikale begeleiding van deze indrukwekkende weergave.

(Bron en verdere informatie: Panorama Einsiedeln)]

Het paleis van Herodus met de drie torens Mariamne, Phasael en Hippikus