Tobias Rehberger, Skulptur in der Krypta von Christoph und Margaretha Merian-Burckhardt. Foto/Photo: TES.

De verborgen crypte van de Merians

Een van de meest bijzondere werken voor de stad Bazel op Art Basel 2022 is tevens het minst bekende, zelfs voor geboren en getogen Basler*innen. Bovendien staat het object sinds de afloop van het evenement op 19 juni weer, letterlijk, achter slot en grendel.

Even voorbij de Tinguely bronnen en links van het theater verspert een groot ijzeren hek ter grootte van een kazernepoort de ingang tot een tunnel. De tunnel leidt tot onder het koor van de Elisabethenkirche. Deze kerk is tegenwoordig een (multi) cultureel centrum, maar had bij de ingebruikneming in 1864 nog een religieus-protestantse functie.

De koopman Christoph Merian (1800-1858) was de mede-financier van de kerk. Deze Basler is tegenwoordig vooral nog bekend vanwege de Christoph-Merian-Stiftung (zie onder projecten) die een vermogen beheert van 1.7 miljard Zwitserse franken. Het is de nalatenschap van hem en zijn vrouw Margaretha Merian-Burckhardt (1806-1886).

De tunnel leidt naar de crypte en laatste rustplaats van beiden. De crypte is een kapelletje met altaar. Het echtpaar rust daarnaast in twee zwarte marmeren sarcofagen. De tunnel met toegang tot de crypte is na 1975 door een verbouwing in de vergetelheid geraakt en afgesloten door het hek.

Ter gelegenheid van Art Basel 2022 heeft de kunstenaar Tobias Rehbergen (1966) voor de crypte sculpturen gemaakt die ingevroren rookzuilen voorstellen als indicatie van vergankelijkheid.