De St. Galluskirche in Ötlingen

18 juni 2022

Rond 800 is op een van verre zichtbare plaats vlakbij de bisschopsstad Bazel een kerk gewijd aan St. Gallus gebouwd. Het was een eenvoudige typisch Alemannische zaalkerk.

Gallus was een Ierse monnik die rond 600 na Christus met zijn metgezellen de Rijn volgde. Hij kwam uiteindelijke terecht in de streek van het huidige St. Gallen. Na zijn dood in 640 bouwden zijn volgers in 719 de eerste kerk van de latere abdij St. Gallen.

Deze abdij had al in de 8e eeuw bezittingen in het Markgräflerland (in het latere Groothertogdom Baden, Duitsland) en was cultureel gezien een van de belangrijkste abdijen ten noorden van de Alpen.

De fundamenten van deze kerk zijn nog steeds te vinden onder de vloer van de huidige kerk in Ötlingen (Baden Württemberg). In 1275 is de Galluskerk voor het eerst genoemd.

De fresco’s uit de 13e en 14e eeuw tonen scènes uit het Nieuwe Testament en het martelaarschap van de apostel Paulus. De bovenste rij toont afbeeldingen uit het leven van St. Gallus, onder andere met twee diakens, St. Gallus houdt de bisschopsstaf in zijn hand. Een grote afbeelding van de apostel is aangebracht op de muur van de kerktoren.

Het gebied is getroffen door een zware aardbeving in 1356. Ötlingen en de kerk werden hierbij verwoest. De renovatie volgde snel en het koor is naar het oosten uitgebreid en kreeg zijn huidige laatgotische vorm. De kerk kreeg ook een groot gotisch tabernakel.

De kerk bekeerde zich tot het protestantse geloof in 1556. Het Huis en latere Groothertogdom Baden waren altijd nauw verbonden met de kerk en het dorp. Het geelrode wapenschild van Baden is om deze reden de sluitsteen van de koorboog.

(Bron: H. Saecker, Die St. Gallus. Kirche in Ötlingen, Ötlingen 2007).