Stad, klooster en Bibliotheek St. Gallen
30 juli 2021
Het klooster St. Gallen werd gesticht in 719. De geschiedenis begon met de Ierse monnik St. Gallus (ca. 550-620), die op deze plaats leefde, stierf en is begraven. De stichter en eerste abt van deze abdij was Otmar (689-759).
De beek Steinach in St. Georgen. Gallus liep volgens de legende langs deze beek richting de huidige abdij. Daar struikelde en vestigde hij zich op de plaats van de Gallus-kapel. Bij het dorp Steinach stroomt de Steinach in het meer van Konstanz Bodensee.
Monument voor de Heilige Otmar, 759-1959. Klosterhof
De Galluskapel
Binnen korte tijd na de stichting van het klooster vestigden zich kooplieden,beambten en ambachtslieden op de huidige Gallusplatz. Zij legden de basis voor de stad en het kanton St. Gallen.
De Gallusplatz
De abdij werd steeds machtiger en was in het Heilige Roomse Rijk een Rijksabdij met een prins-abt. Vanaf de vijftiende eeuw namen de spanningen tussen de burgers van de stad en de abdij steeds verder toe.
De stad ging in de reformatie over tot het andere geloof. De abdij bleef bestaan, maar werd letterlijk door een muur van de protestante stad afgezonderd, een soort Berlijnse muur (1961-1989) avant la lettre. Er waren strikte regels voor de monniken voor het betreden van de stad.
Na de stichting van de Zwitserse Confederatie in 1803 is het klooster in 1805 door het nieuwe kanton St. Gallen opgeheven. Van 1755-1761 is de abdijkerk St. Gallus en Otmar in barokke stijl compleet verbouwd. Na 1805 heeft het kanton diverse overheidsgebouwen op het terrein laten bouwen. Het complex huisvest sinds 1848 wel de bisschop van de dan gestichte diocese St. Gallen.
Het voormalige klooster en zijn bibliotheek en de archieven zijn sinds 1983 UNESCO-Werelderfgoed.
Het “Coronaboek’. Tijdens de Corona-epidemie herschreven 1 000 bezoekers in hun handschrift de Bijbel.
Doorslaggevend voor de keuze was de combinatie van het barokke kloostercomplex uit de achttiende eeuw met een traditie die teruggaat tot de 8e eeuw. Het unieke kloosterarchief en de bibliotheek met hun ruim 30 000 titels en unieke (middeleeuwse) manuscripten, waaronder de oudste publicaties op perkament, zijn een schat van onschatbare waarde en toegankelijk voor het publiek.
De bibliotheek is een van de oudste en grootste op haar gebied en geeft St. Gallen haar kunsthistorische wereldfaam.
(Bron: E. Tremp, J. Huber, K. Schmuki, Stiftsbibliothek St. Gallen, St. Gallen, 2007; www.stiftsbezirk.ch).
Impressies van de abdij, de kerk en de bibliotheek
Gallus reliek
De Gallus bel
De ingang van de abdijbibliotheek met het opschrift (vrij vertaald) “balsem voor de ziel”.
De Notker Globus (2022), gemaakt op basis van de bovenstaande tekst van een manuscript uit 1050. Het opmerkelijke is de ronde aarde, eeuwen voor Gallilei!
De Zeichen des Himmels, rond 450, het oudste manuscript in de bibliotheek.
De St. Galler Globus, 1576. Replica. De globus toont aarde en (sterren- en planeten) hemel op basis van de kennis van toen. Het origineel bevindt zich in het Landesmuseum in Zürich. In de Tweede Villmergeroorlog (1712) plunderde het protestante Zürich de abdij en de De St. Galler Globus was oorlogsbuit. In de jaren 1990 eiste kanton St. Gallen het origineel terug. Het compromis is de replica gefinancierd door Zürich. Ook tussen kantons spelen dergellijke kwesties!
De St. Galler Globus, 1576. Landesmuseum Zürich