De viertaligheid van Zwitserland

De auteur bespreekt ook een voor Nederland actueel debat, namelijk het behoud van de nationale taal. Zwitserland heeft echter vier door de Grondwet erkende talen, Het Romaans, Frans, Duits en Italiaans.

Het onderwijs en het gebruik van talen is in Zwitserland de competentie van de kantons. De spreektaal van het kanton is verplichte kost vanaf de lagere school. In de Romaanstalige gebieden van het kanton Graubünden is dit ook het geval.

De problemen of keuzes komen op de middelbare school. Is een tweede taal van het land verplicht of het Engels ? Feit is in ieder geval dat steeds minder Zwitsers zich kunnen uitdrukken in een andere landstaal. Het is geen uitzondering dat (jonge) Zwitsers uit Franstalig- en Duitstalig Zwitserland zich onderhouden in het Engels. Om maar niet te spreken van het Italiaans of Romaans.

Dit Franstalige boek besteedt aandacht aan deze ontwikkeling en rol van het Engels. De situatie is niet zo ver doorgeschoten als in Nederland, waar de landstaal in het onderwijs (te) vaak heeft plaatsgemaakt voor (boerenkool) Engels en het verdwijnen van de Franse en Duitse taal, nota bene de twee belangrijkste landen en culturen van de Europese Unie. Engels wordt in deze unie alleen in Ierland en een beetje op Malta gesproken.

Het onderwerp is in Zwitserland ook actueel omdat de talen een integraal onderdeel  en zelfs het cement zijn van het federale bouwwerk van het land.

José Ribeaud, La Suisse plurilingue se délingue, Neuchâtel, 2010.