De Brissago Eilanden en de Botanische Tuin

5 november 2023

De Brissago Eilanden (Isole di Brissago) in het Lago Maggiore bij Brissagio en Ascona zijn uniek. De wortels van de prachtige exotische botanische tuin gaan terug tot 1885, toen Antoinette (1856-1948) en haar man, de Ierse aristocraat Richard Fleming de Saint Léger, de eilanden kochten.

Op het grote eiland, Isola Grande, lieten ze een huis bouwen op de resten van een klooster en legden ze een tuin aan. Ze plantten er zeldzame en subtropische soorten van over de hele wereld.

In 1927 kocht de Duitse zakenman Max Emden (1874-1940) de eilanden. Het huis werd vervangen door een paleis.  Villa Emden is gemaakt van de beste materialen, van wit Carrara marmer tot Florentijnse marqueterie vloeren. Max Emden onderhield, vergrootte en onderhield de botanische tuin.

In 1949 verwierven het Kanton Ticino (50%) en de gemeenten Ascona (25%) en Brissago en Ronco (25%) de eilanden, de villa en de botanische tuin. Sinds 2020 is het kanton de enige eigenaar.

Met zijn 2.000 subtropische plantensoorten is de botanische tuin uniek in Zwitserland. De eilanden hebben een subtropisch klimaat en herbergen plantensoorten uit Azië, Australië en Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Zuid- en Midden-Amerika en het Middellandse Zeegebied.

Daarnaast is er op het eiland een plek die de wereld van 300 miljoen jaar geleden laat zien, dat wil zeggen zonder bomen, fruit en bloemen. Hier kun je nog levende fossielen zien. De Romeinse tuin en het Romeinse bad behoren ook tot de bijzonderheden van het eiland.

De tuin is ook een wetenschappelijk instituut. De botanische tuin wordt beheerd volgens de wetenschappelijke criteria van de Botanic Gardens Conservation International en is aangesloten bij de Schweizer Verein Botanischer Gärten und Pflanzenversammlungen (Zwitserse vereniging van botanische tuinen en plantenverzamelingen, Hortus Botanicus Helveticus).

(Bron en verdere informatie: Isole di Brissago; G. Maspoli, ´Il Parco botanico delle isole di Brissago´in GSK, Kunst + Architektur in der Schweiz, Botanische Gärten, Berne, 2019, Nr. 3).