De Mauritius kerk in Saanen

De eerste St. Mauritiuskerk in Saanen stamt waarschijnlijk uit de tijd van het eerste Bourgondische Koninkrijk (446-534). De kerk viel toen onder het bisdom Lausanne. Zeker is in ieder geval dat de Graaf van Gruyère de kerk in 1228 schonk aan de abdij van Cluny, dat wil zeggen aan de Clunianer kerk van Rougemont.

Vanwege een sterke bevolkingsgroei is de kerk in 1447 verbouwd. Daarna zijn er geen grote veranderingen meer geweest, aan de buitenkant althans.  Het Beinhaus en bijbehorende kapel zijn in 1511 voltooid.

Beinhaus met kapel

Vanwege de reformatie in 1555, na overname van het Saanenland door het protestante Bern, is het interieur van katholieke symboliek ontdaan en zijn de vijftiende eeuwse fresco’s overgekalkt.

Dat is achteraf een geluk, want daardoor zijn ze goed bewaard. Dit is overigens ook het geval met veel vroeg christelijke kerken  (eerste tot derde eeuw n. Chr. !) in Egypte en Syrië na de verovering door de Moslims in de zevende eeuw. Wat dat betreft zijn de afgelopen twintig jaar rampzaliger geweest dan de dertien eeuwen daarvoor.

De hoofdrol in de fresco’s is, hoe kan het ook anders, weggelegd voor de heilige Mauritius en zijn Thebaanse legioen. De andere onderdelen volgen verhalen uit het Oude en Nieuwe Testament. De kwaliteit van de fresco’s is zeer goed.

Daarnaast was de kerk bekend vanwege haar grote klokken uit de vijftiende eeuw (de Festtagglocke, de Mittagsglocke, de Vesperglocke, de Feuerglocke en de Wasserglocke.

Helaas kwam daar door de grote brand op 11 juni 1940 een einde aan. De klokkentoren brandde met klokken en al af. De huidige toren en klokken zijn van na 1941, wat echter weinig afdoet aan de muzikale kwaliteit van het veelzijdige op bepaalde gebeurtenissen afgestemde klokken.

(Bron: F. Würsten, Führer durch die Mauritiuskirche in Saanen, Gstaad, 2006)

De pastorie uit 1772