De Internationale rol van Zwitserland

8 januari 2020

De oprichting van het Rode Kruis (1863) en kort daarna de arbitrageprocedure “Alabama” (1872) waren de uitgangspunten voor de internationale rol van Zwitserland en in het bijzonder Genève.

Met de opkomst van het Rode Kruis kreeg ook de neutraliteit van Zwitserland een nieuwe dimensie. De neutraliteit van het Rode Kruis is ook gebaseerd op de neutraliteit van Zwitserland.

De twee emblemen, het rode en het witte kruis, illustreren dit verband. Misschien zelfs meer dan federalisme en directe democratie geven het Rode Kruis en het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC) uitdrukking aan de boodschap van het land.

De Volkenbond, gevestigd in Genève, werd aan het einde van de Tweede Wereldoorlog ontbonden. In Genève nam het Europese hoofdkwartier van de Verenigde Naties zijn plaats in.

De Amerikaanse president Woodrow Wilson verklaarde al op 10 april 1919:

“Bovendien zijn de Zwitsers een volk dat zich in zijn grondwet heeft verplicht tot absolute neutraliteit. Dit is ook gebaseerd op de aard van het land, dat bestaat uit verschillende eenheden, culturen en talen. Zo is Zwitserland voorbestemd om als ontmoetingsplaats te dienen voor andere volkeren die zich willen inzetten voor vrede en samenwerking”.

De internationale gemeenschap heeft van Genève de zetel van talrijke internationale organisaties gemaakt en Genève en Zwitserland hebben zich ten dienste gesteld van de internationale samenwerking.

(Bron: F.Ch. Pictet, ´Charles Pictet de Rochemont en de toetreding van Genève tot Eidgenossenschaft´ in T. Kaestli (red), Nach Napoleon. Die Restauration, der Wiener Kongress und die Zukunft der Schweiz 1813-1815, Baden 2016).